W języku polskim, powinność w odniesieniu do dowolnego rodzaju aktywności wyrażamy za pomocą jednego czasownika ’powinien’ niezależnie czy jest to tylko sugestia czy zalecenie do przestrzegania i w odbiorze jest postrzegana jako delikatna sugestia.

Natomiast w języku angielskim do relacjonowania powinności można używać dwóch podobnych znaczeniowo czasowników, jednak o odmiennej wymowie: should – powinność jako przyjacielska rada (delikatna sugestia) i ought to – jako zalecenie do przestrzegania (delikatny przymus).

Przykłady:

You should talk with him again. – Powinieneś z nim porozmawiać ponowni. – to tylko moja przyjacielska rada (delikatna sugestia)

You ought to stay in bed for another two days. – Powinieneś zostać w łóżku na kolejne dwa dni. – mówi lekarz do pacjenta, po badaniach kontrolnych – zalecenie (delikatny przymus)

Oba czasowniki: should i ought to są martwe i mogą z nimi występować wszystkie rodzaje czasowników w formie bezokolicznikowej: to be, to have, to do, to be able to.

Czasownik should – powinno się

Czasownik ten ma taką samą formę dla wszystkich osób liczby pojedynczej i mnogiej.

Przykłady:

I should be there now. – Powinienem być tam teraz.

You should have better ideas. – Powinieneś mieć lepsze pomysły.

He should do it for you. – Powinien zrobić to dla ciebie.

She should be nicer. – Powinna być bardziej miła.

We should be able to do it. – Powinniśmy umieć to zrobić.

They should invite us. – Powinni zaprosić nas.

Czasownik should jest sam dla siebie operatorem, więc przeczenia tworzy za pomocą should not = shouldn’t, a pytania za pomocą should, shouldn’t.

Przykłady:

I should be there. – Powinienem tam być.

I should not be there. (I shouldn’t be there.) – Nie powinienem tam być.

Should I be there? – Czy powinienem tam być?

Should I not be there? (Shouldn’t I be there?) – Czy nie powinienem tam być?

Who should be there? – Kto powinien tam być?

Who shouldn’t be there? – Kto nie powinien tam być?

Where should I be with them? – Gdzie powinienem być z nimi?

Analogicznie relacjonuje się powinności w odniesieniu do przyszłych zdarzeń.

Przykłady:

I should be here longer tomorrow. – Powinienem być tutaj dłużej jutro.

I shouldn’t be here longer tomorrow. – Nie powinienem być tutaj dłużej jutro.

Should I be here longer tomorrow? – Czy powinienem być tutaj dłużej jutro?

Za pomocą czasownika should można również relacjonować powinności w przeszłości, z tym że po nim stosuje się bezokolicznik Present Perfect, np.: to have been, to have had, have done, itd.

Przykłady:

I should have been here longer yesterday. – Powinienem być tutaj dłużej wczoraj.

I shouldn’t have been here longer yesterday. – Nie powinienem być tutaj dłużej wczoraj.

Should I have been here longer yesterday? – Czy powinienem być tutaj dłużej wczoraj?

W analogiczny sposób scharakteryzowałem czasownik ought to.

Trzecią część wykładu poświęciłem na omówienie wszystkich zastosowań obu czasowników. Dokładnie omówiłem zastosowanie czasownika should do relacjonowania przypuszczeń odnośnie wszystkich rodzajów zdarzeń w całym zakresie czasu rzeczywistego.

Dla przykładu:

Do relacjonowania przypuszczeń odnośnie teraźniejszych i przyszłych zdarzeń dokonanych, po should stosuje się bezokolicznik Present Simple bez to, np.: be, have, do, be able to.

Przykłady:

I think he should be there now. – Myślę, że on chyba powinien, być tam teraz.

She supposes they should have much time soon. – Ona przypuszcza, że oni chyba powinni, wkrótce mieć dużo czasu.

They think we should do it by next week. – Oni sądzą, że my chyba powinniśmy, zrobić to do przyszłego tygodnia.  

I suppose she should be able to do it. – Przypuszczam, że ona chyba powinna, umieć to zrobić.

Do relacjonowania przypuszczeń odnośnie teraźniejszych i przyszłych czynności niedokonanych, po should stosuje się bezokolicznik Present Continuous bez to, np.: be doing.

Przykłady:

Bill thinks they should be working now. – Bill sądzi, że oni chyba powinni, pracować teraz.   

Do relacjonowania przypuszczeń odnośnie teraźniejszych i przyszłych czynności dokonanych i niedokonanych w stronie biernej, po should stosuje się bezokolicznik Present Simple strony biernej bez to, np.: be done.

Przykłady:

Kate thinks her car should be repaired now. – Kate sądzi, że jej samochód chyba powinien, być teraz naprawiany.